SHE'S BACK ! New York laat je hoooooooren!

Daar is ze weer, live vanuit New York!

Ik zou betaald moeten krijgen voor het aantal reclame dat ik maak voor NYC, ik weet het! 

Een kleine reminder aangezien de laatste blog weer een jaar geleden is, deze blog is incl. spelfouten, verkeerde zinsopbouw en spreektaal. ( Ja, dit is een disclaimer om mijn eigen slechte Nederlands te verantwoorden. IK BEN OP VAKANTIE!)

Het begin voor het begin noemen ze in het boek altijd het voorwoord: Dit voorwoord is voor Oma. 

Ze is jarig vandaag, HOERA HOERA HOERA HOERA HOERA HOERA HOERA HOERA HOERA HOERA ( ze zou 94 jaar worden.. maar 94x hoera dan wordt de blog te lang.. HOERA x84) 

Daarna moet je altijd bij het begin beginnen.. dat is voor ons ondertussen alweer 3 dagen en veel snot geleden. Daar begon het namelijk mee, snot. De vrijdag voor ons vertrek werd ik op mijn werk ( momenteel draai ik de serie 'Dertigers' voor wie dat leuk vind om te weten) helaas verkouden. Slechte timing hoor ik je denken, inderdaad. Want de week ervoor had ik al de griep gehad toen dacht ik nog ' oeeh goeie timing ben ik niet ziek op vakantie' . That escalated quickly. ( Al helemaal in het Engels zie je ;) ) Eigenlijk werd het met de dag erger ook.. internet raadde aan dat ik beter niet kon vliegen met een verkoudheid.. volgens internet zou dat ook m'n dood kunnen betekenen als ik wel zou vliegen.. de award voor drama-queen van het jaar gaat naar: het internet. Ik ben gewoon ingestapt, zo bad ass al ik ben. ( ik keek eerlijk gezegd vooral naar mn bankrekening waar alle nu al gemaakte kosten op te zien waren) Eigenlijk ging alles prima, het ging zelfs nog snel ook. Weer te vroeg gejuicht, toen we gingen landen dacht ik even dat m'n oor eraf ging. De druk werd toch wel hoog ( JA INTERNET JE ZEI HET AL) en nu wilde opeens beide oren niet echt poppen. Pijn kan ik het niet noemen, vervelend was het eerder. Nog vervelender was dat ik dus verkouden Amerika probeerde binnen te komen. Ja dit klinkt onschuldig, maar 1x verkeerd hoesten en je ziet mij bij Border Security terug gezet worden op de eerst volgende vlucht. Toen we geland waren zagen we al snel een bordje met de geschatte wachttijd voor de paspoort controle ( Ik dacht even dat het vliegtuig de verkeerde afslag had genomen en we alsnog bij de Efteling in de rij stonden maar aan de vele ongeduldige Amerikanen te zien was dit toch echt JFK), een uur bedraagdde de wachttijd. Valt mee zou je denken.. MAAR IK MOET PLASSEN! JA DAT HAD OOK IN HET VLIEGTUIG GEKUNT MAAR IK BEDACHT MIJ TE LAAT DAT IK MOEST PLASSEN EN TOEN IK MIJ DAT DUS WEL BEDACHT HAD GINGEN WE LANDEN EN DAN MOET JE BLIJVEN ZITTEN EN TOEN DACHT IK OOK IK KEN DE LUCHTHAVEN DUS IK GA WEL ALS IK IN DE RIJ STA. Weer te vroeg gejuicht. M'n moeder vond het een slecht idee om onder de poortjes door te gaan, naar de wc te gaan en dan weer terug in de rij aan te sluiten. MAM IK MOET ECHT PLASSEN HE. Maar het is Amerika en ik was verkouden dus ik ben netjes in de rij blijven staan voor ik je aan het einde van de blog echt ga doorverwijzen naar de volgende aflevering van Border Security. Ze hebben trouwens gelogen, het duurde ZEKER 1,5u dat wachten. 

De Douane meneer had er niet zo veel zin in, na de vragen ' waar verblijven jullie en wanneer gaan jullie weer' hadden we er weer een stempeltje bij en waren we binnen. Van mijn verkoudheid heeft hij niets gezien, medemogelijk gemaakt door: paracetemol, neusspray, Natterman hoestdrank, Natterman zuigtabletten en mijn acteeropleiding. NU EERST PLASSEN!

Van de AirTrain naar de metro en na 405 liften verder waren we op loopafstand van ons hotel. Vanaf hier ging eigenlijk alles zoals gepland. 

Room with a view, tripjes naar Statue of Liberty, Emipire State Building, beetje winkelen , NA 3 BEZOEKEN WEET IK EINDELIJK HOE DE METRO'S WERKEN HIER, ook al dacht de dakloze meneer bij het kopen van een kaartje van niet en ook al zei ik dat ik het begreep toch bleef hij helpen en vroeg hij om een bedankje. Ik heb hem $5,- gegeven. JA IK WEET HET, hij gaat ons nu de hele week helpen zo veel is dat. Maar goed, wisselgeld vragen aan een dakloze doe je ook niet. 

De stappenteller is ook weer wakker geschrokken.. ik loop nooit zo veel stappen op een dag. Ik denk dat mn Apple Watch denkt dat die gestolen is en nu met iemand anders mee aan het tellen is.

Naast dat mn stappenteller ontregelt is , is mijn hoest-gedrag ( vast geen Nederlands maar het klikt leuk) nog niet gewend aan de 1,5m afschaffing volgens mij. Want zodra ik ook maar in de buurt kom van veel mensen ( Ja en die plekken zijn er genoeg) .. krijg ik een kriebelhoest. Ja leg dat maar eens uit aan mensen waar je mee in een lift staat.. De Engelse vertaling van kriebelhoest heb ik nog niet weten te vinden.. tickel cough dekt de ladding denk ik niet. 

Zoals ik al zei aan het begin is het vandaag Oma haar verjaardag, ze zou de blog en dit tripje met moeders fantastisch gevonden hebben! Denk even aan haar vandaag, wens haar proficiat en mocht je tijd hebben zou ze een comment leuk hebben gevonden om te lezen.

' Ederein kintj mich van dien blogs en foto's op Instagram of Facebook'. 

- Ederein dinktj vandaag ein bietje mieër aan uch Omi, ich elke daag!

Maar New York en over Oma in de volgende blog ( ja dit is een cliffhanger). 

Lieeeefsss!

De mam & Sem.