Chinatown zonder sushi, is nog steeds Chinatown.

Even voor the record: ik heb honger, ik ben moe, mn vlucht is 2uur vertraagd EN ze verkopen hier geen sushi. Hashtag; kak.

Ondertussen is het hier haast middernacht en wacht ik nog steeds op het vliegveld van Calgary tot mijn laatste vlucht naar Edmonton EINDELIJK komt opdagen, watje. Dat betekend inderdaad ook dat mijn New York avontuur mooi klaar is.

Een van de beste aankopen die ik gedaan heb in mn nederige 20jarige bestaan ( en ik heb heeeel wat aankopen gedaan) was toch een vliegticket naar New York. Na jaren zeuren dat ik zo graag naar New York wilden kon ik zelf het gejammer niet meer aanhoren en kocht ik een vliegticket. Zie het als een kerstcadeau.

Wat ze nou toch weer allemaal heb meegemaakt. De rebelsheid, ongeloofelijk. Er was een moment dat ik haast iets rebels ging doen( en dan bedoel ik niet al snel oversteken terwijl het stoplicht nog op rood staat) neee dan bedoel ik een metro station te betreden zonder in te checken.. Ofja zonder, het metropaaltje en ik waren het niet helemaal eens. Alle richtingen in NY hebben dezelfde kleur maar een ander nummer.. Maar ja hoe weet ik nou of het noord zuid uptown of downtown is, 9 van de 10 keer stond ik dus mooi aan de verkeerde kant. Zo ook dag 4 van mijn 'me mezelf en ikkuh in NY' avontuur. Ik netjes ingecheckt, kom er achter dat ik godsgelukkig al voor de 3e keer VANDAAG aan de verkeerde kant sta, loop 1 blok verder en wil weer naar binnen gaan; ' u bent al ingechekd' godverdeurie das waar, maar ik ben ook weer naar buiten gegaan. In NY hoef je alleen in te checken zodat het poortje open gaat.. eruit kun je altijd. DIKKE KAK. Hoe kom ik nu binnen?! Eronder door? Er over heen? Naaaah wat als iemand dat ziet.. Genaaaaaant. Na wat dubben.. dacht ik toch echt rebels te worden en er onder door te klimmen.. loopt een meneer door de nood-deur naar buiten, TJAKAAA, snel mn voet tussen de deur en TJAKAAA als een gladde aal glipte ik heel non chalant en onschuldig naar binnen. Did it. Minder rebels maar he, ik was binnen. Om even door te schakkelen naar de sushi in Chinatown. Die was er niet. Klinkt haast als een van mijn slechte grappen he, i know. Ik als full time toerist ( haast zelf een 'van alles een foto maken' chinees) moest natuurlijk naar China Town, en sushi ging er ook wel in. Naaaahhh niets. Geen sushi te bekennen. Tenminste niet om 'mee te nemen'. Er was 1 restaurant dat sushi had.. Maar dan moest je echt binnen gaan zitten met een menu kaart en gedoe, geen tijd geen tijd. Geen sushi, maar wel alles dat los en vast zit willen verkopen. Ga weg. GAUW!

Anna ( die andere Deutscheeee freundin) is er achter gekomen waarom Nanny zijn niets voor mij is.. Ik ben zo grappig, ik moet een clown worden. Ha HA.  - Anna

Voor nu, nu reis ik door naar Edmonton ( vliegtuig, alllaaaaa schiet op) en dan zien we wel weer wat het leven mij gaat brengen. (Hopelijk heel veel geld, want dat heb ik allemaal in New York gelaten) 

Toch jammer dat ik niet meer op de basis school zit en werkstukken moet maken.. Volgens mij heb ik alles in NY gezien.. genoeg informatie voor 23 werkstukken. Nog vragen?! 

En jawel hoor, met de kinderen gaat het goed.

Oh en is het trouwens normaal om aan je lenzen te lekken.. Een vrouw voor mij in de metro deed het.. Ik en 2 andere meiden die ik verder niet kenden vonden het nogal apart.. En waaaarom moeten mannen in de metro altijd met hun benen wijd zitten?! DOE DICHT VISMARKT. En waarom ( als ik toch bezig ben) kunnen ze niet duidelijker aangeven waar de metro naar toe gaat, en waarom draagt iedereen van die nep-merkkleren, waarom.